bebek sevmek basit iş. hele ki başkasının bebeğiyse. agucuk gugucuk edersin tepki ok bir şey yok, darlamaz etmez. biraz sıkılırsan ver anne-babasına gitsin.
çocuk sevmek herkesin harcı değil. büyük sorumluluk da gerektirir. hakkını vermeyeceksiniz hiç bulaşmamanız daha iyi. 4-14 değil, 4 ve civarı çocuklar çok meraklı olabiliyor. senin aklına hayaline gelmeyen, ilgilenmediğin, üzerine düşünmediğin, bazen aslında önemsiz soruları ısrarla soruyorlar. merak ediyorlar. "neden, neden, neden, neden..." hayal güçleri de aşmış gitmiş durumda. alakasız konuları, nesneleri, ortamları birbirine bağlıyorlar. dolayısıyla ezberinizi, algınızı bozuyorlar. o kadar akıl dışı bir dünyadan bahsediyorlar ki üstüne düşünmek bir de mantıklı yanıtlar vermek, o dünyaya dahil olmak çoğu kişi için sıkıcı ve vakit kaybı olarak geliyor. bir de bunu tekrar tekrar yapmanızı istiyorlar. eğer gerçekten gelecekteki insanların iyi olmalarını arzu ediyorsanız bu sabrı göstermeniz gerekiyor. sorularına değer verdiğinizi, "neden" sorusunun her ne için sorulursa sorulsun çok önemli olduğunu hissetirebilmeniz gerekiyor. işte bunu herkes yapamıyor. o yüzden çocuk sevmek herkesin harcı değil. çocukları geçiştiriyorlar ya da görmezden geliyorlar... çünkü böylesi daha kolay.
0